Ja dat kunnen ze hoor, pffff wat een ruft kunnen die beesten veroorzaken zeg. Onder hun staart vandaan, hun huid, vooral als ze nat zijn en niet te vergeten uit hun bek… 

Soms hebben ze nog kwalen, waardoor ze extra meur verspreiden of laten ze ‘n dikke scheet terwijl ze naast je op de bank springen. Bah, nee niks voor mij al die stinkdieren…

In onze uitlaatservice zijn de luchtjes natuurlijk ook niet van de lucht… huh? We hebben wel eens ‘n oudere hond gehad met allerlei kwalen, niet te zuinig wat die stonk zeg…

Maar nou even de andere kant. Die honden ruiken ons ook hoor, dat kan ik je wel vertellen.

Je ooit afgevraagd wat dat beest voor lucht te verwerken krijgt? Aan lichaamsgeuren, okselzweet, tenenkaas, scheten(ja wij ook), strotluchtjes en kunstgeurtjes uit spuitbussen of ergodynamische rollers.

Aftershave, intiemspray, parfum, huidbalsum en overige geurwolken, het kan niet op. En wij maar fantaseren er “fris” van te gaan ruiken en zelfs opgewonden menen te raken( ja, daar wel van). En dan te bedenken dat ‘n hond tot wel 1000 x beter kan ruiken dan wij, homo(eh)sapiens.

Wees nou eens eerlijk. Wat denk je nou dat die hond denkt? Wat verwacht je nou dat je hond zal zeggen van jouw meur? Precies, niks, helemaal niks. Niet omdat ie niet kan praten, want dat kan ie heus wel, maar omdat het geen zeikerd is. Bovendien, en veel belangrijker nog: hij snuffelt en denkt, hee dat is mijn baasje… Dus blij beest.

Waarom doen wij niet hetzelfde? In plaats van zeuren over meuren. Denken en vinden hee, dat is mijn heerlijke vierpotertje waar ik zo van hou… En wauw je bent mijn trouwe lieverd. Je ruikt gewoon naar lekker beest, in plaats van naar Chanel of Aldi.

Als je op deze manier met geuren, of zo je wilt met stank omgaat, zal het je een stuk minder storen. Krijg je minder neiging je poedel in eau d’ cologne onder te dompelen, maar meer terug te gaan naar eigen oorspronkelijke geuren.

Geuren waardoor je zelfs ooit verliefd werd op je partner zelf, en niet op die stink after shave,

of eau de oksel.

Wij kennen al “onze” honden aan hun gedrag, aan hun streken, ogen en, jawel: hun geur, hun eigen geur. Wauw!