Dus; hij doet nog niks, en jij corrigeert je hond alvast…. 

Belachelijk…? Ja, dat zou je kunnen denken, maar het ligt toch wat genuanceerder. 

Je weet heus wel dat je hond vele malen eerder dan jij, iets waarneemt. Hij ruikt, voelt, hoort, merkt en ziet al iets voordat jij er maar aan denkt dat er iets is of zou kunnen komen.

Heeft je hond fratsen of ongewenst gedrag naar “iets” wat in “zijn wereld” komt, dan ben je 9 van de 10 keer te laat met corrigeren of, zo je wilt, ingrijpen. Je hond is 1000 keer sneller dan jij, al ben je een topatleet.

Het vraagt wel wat van je, maar als jij vooruit denkt en handelt, en je in de “voormodus” van je hond al, zijn aandacht vraagt, hem afleidt of waarschuwt, dan kun je veel ongewenste situaties voorkomen. En hem dus leren wat wel of niet de bedoeling is… Dus, dan ben je volledig met je hond bezig en train je hem feitelijk al op punten waar ie op “bijgeschaafd” moet worden.

Niet verkeerd bedoeld, maar heb meer aandacht voor het gedrag van je hond en z’n omgeving, en minder voor het gezellig kleppen met je vriendin of soortgelijke wandelgenoot.

Corrigeren van je hond MOET in dezelfde seconde(liefst eerder), wil het effect hebben. Als je ook maar drie woorden doorkletst, ben je te laat. Met grote kans dat je geïrriteerd raakt of zelfs pissig wordt op je hond, en effecten gaat creëren waarmee je het tegenovergestelde bereikt. Dat zal je beestje nooit snappen.

Haal wat je wilt uit de tip hierboven, maar ga nou ook weer niet ‘n uur lang lopen; tsssch’en, foei’en, hierrr’en, nee’en of godver’en.

Als “Bello” eenmaal in zijn modus zit, is het veel moeilijker hem daar uit te halen, en is ie feitelijk al begonnen met wat ie van plan is… Scan maar lekker met hem mee…

Dus; Effectief (preventief) corrigeren begint veel eerder dan je denkt, net als tijdig belonen, al dan niet met belonings-lekkers.