Op de foto: Baily, maar dat gelooft ie zelf niet. Rivierklei, regen en spelende honden is een combinatie waar de honden al spoedig de zichtbare gevolgen van met zich meedragen. Niet geestelijk, want ze vinden ‘t heerlijk zo uit hun dak te gaan.

Ja dat kunnen ze hoor, pffff wat een ruft kunnen die beesten veroorzaken zeg. Onder hun staart vandaan, hun huid, vooral als ze nat zijn en niet te vergeten uit hun bek… 

Zeker ook naar de gasthonden toe ben ik erg handtastelijk. Ik aai, krabbel en knijp ze vaak. In elk geval bedoeld om ze te laten weten dat het wel goed zit hier, en we er zeker ook voor hen zijn.

Als de deurbel Gaat, ontploft je hond. Herkenbaar? Hij springt door de hut, blaft de stenen uit de muur, en is in staat met de deur uit huis te vallen.

…druk, druk, druk… We (m/v) hebben het druk, we maken ons druk, en dus zijn we (vaak) drukke druktemakers…

Dus; hij doet nog niks, en jij corrigeert je hond alvast….?  Belachelijk… 

… met Mokkel… Nou ja in gesprek. Gewoon wat zachte lieve geluidjes en woordjes tegen haar gezegd…

Als we een nieuwe hond m/v in service krijgen, is het dier, niet zelden bang. Dat varieert dan nog wel van beetje bang tot verschrikkelijk bang.

Je wilt je hond aanlijnen of om een andere reden wil je dat ie bij je komt. Je roept: “Floep hierrrrr” en hup daar is ie al. Nou ja dat hoop je tenminste. 

Wat zijn we toch gezegend met ons heerlijke mobieltje… De hele wereld binnen handbereik en overal, op elk moment, alles van je “vrienden” lezen en er direct op te reageren…